«Nesterpna lehkistʹ buttya» — lehendarnyy roman odnoho iz nayvyznachnishykh pysʹmennykiv suchasnosti Milana Kundery, spovnenyy hlybokoho sensu, iz blyskuchymy ta hraylyvymy rozdumamy i riznomanitnistyu styliv, tse knyha, shcho nadykhaye i zmushuye zamyslytysya.
Tomash — uspishnyy khirurh, a z·hodom myynyk vikon — nizhno lyubytʹ svoyu druzhynu Terezu, vtim, ne mozhe vidmovytysya vid pozashlyubnykh zvʺyazkiv, yaki vypravdovuye vlasnoyu teoriyeyu pro butsimto rizne pokhodzhennya lyubovi tilesnoyi y dushevnoyi. Taka zhyttyeva filosofiya prymushuye Terezu strazhdaty vprodovzh usʹoho shlyubu. Pislya vtorhnennya rosiysʹkykh tankiv do Prahy podruzhzhya emihruye do Tsyurykha. Tereza spodivayetʹsya na nove zhyttya, ta chy sudylosya yiyi mriyam zbutysya? Chy zdatna lyudyna pereviryty na pravylʹnistʹ sviy vybir? Adzhe zhyttya ne maye dubliv, vono vodnochas i heneralʹna repetytsiya, i, vlasne, vystava. Zhyttya lehke, ta lehkistʹ yoho nesterpna.
