Feybl nikoly ne zabude, yak maty zahynula pid chas nevblahannoyi buri, yak tato kynuv yiyi samu na ostrovi vyzhyvaty pomizh zlodiyiv ta bezdushnykh dobuvachiv dorohotsinnoho kaminnya. Kolysʹ malenʹka na­lyakana divchynka, teper horda y sylʹna donʹka morya, yaka navchylasya nikomu ne doviryaty y zavzhdy pokladatysya tilʹky na sebe, vona ne maye kudy vertatysya, prote yedyne, shcho rukhaye neyu, — zhaha vybratysya z tsʹoho klaptyka sushi, znayty batʹka y zabraty nalezhne. Divchyna zvertayetʹsya po dopomohu do molodoho torhovtsya na imʺya Vest. Vona ne zdohaduyetʹsya, kym stav yiyi batʹko, ta y Vest zovsim ne toy, kym vydayetʹsya. Ale inshoho shlyakhu nemaye: razom yim dovedetʹsya perezhyty bilʹshe, nizh pidstupni shtormy ta pomsty pokydʹkiv. Zvisno, yakshcho vony obydva khochutʹ vyzhyty v tsiy pryhodi.